Kayıtlar

Zebra Kardeşler Masalı

Resim
  Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde çok iyi anlaşan iki zebra varmış. Aynı ormanda çok yakın evlerde yaşarlarmış. Birisinin adı Zero diğerinin adı ise Taso muş. Zero, Taso’ya göre daha hareketli daha dikkatsizmiş. Taso her gün arkadaşını uyarır daha dikkatli olmasını istermiş. Günlerden bir gün Taso evde çok sıkılmış ve ormanda ki şelaleye gitmek istemiş. Bunun için annesinden izin almış ve arkadaşı Zero’yu da çağırmak için evden çıkmış. Arkadaşının evine gelmiş “Zero, benimle şelaleye gelir misin? Evde çok sıkıldım, biraz oyun oynayalım” demiş. Zero da annesinden izin almış ve arkadaşı ile birlikte şelaleye gitmek için dışarı çıkmışlar. İki zebranın annesi de onlara “Dikkatli olmaları gerektiğini, şelaleye çok yaklaşmamalarını söylemiş” İki zebra da annelerine “Tamam anneciğim” demiş. Zero ve Taso kısa bir yürüyüşün sonunda şelaleye varmışlar. Suyun kenarında oyunlar oynamış, piknik yapmışlar. Zero bir süre sonra sıkılmış ve suya girmek istemiş. Tabi ki de

Penguenlerin Masalı

Resim
  Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde bembeyaz örtüyle kaplı olan, hiç bir insanın yaşayamayacağı bir yer varmış. Oraya kutuplar deniyormuş. Kutuplarda yaşaya üç arkadaş penguen varmış. İsimleri, Benekli, Çizgili ve Lekeli imiş. Bu penguenler çok iyi anlaşırlarmış, günlerini hep beraber geçirirlermiş. Günlerden bir gün Benekli, Çizgili ve Lekeli’yi akşam yemeğine çağırmış. Arkadaşları için harika bir sofra hazırlamış, eşit çeşit yemekler, içecekler yapmış. Akşam olmuş, Çizgili ve Lekeli arkadaşları Benekli’nin evine gitmişler. Masayı gördüklerinde ağızlarının suyu akmış. İkisi de arkadaşları Benekli’ye çok teşekkür etmişler. Masaya oturmuşlar, hem sohbet edip hemde yemek yemişler. Üçü de yemekleri yemişler ve bir tabak yemek kalmış. Aynı anda çatallarını uzatmışlar ve bir tabak yemeği bölüşememişler. Bu yüzden başlamışlar tartışmaya. Biri “Ben çok açım” diğeri “Bunu benim yemem lazım” diyormuş. Sesleri o kadar çok yükselmiş ki kapının önünden geçen kutup ayısı

Karınca Masalı

  Günlerden bir gün bir karınca krallığı varmış. Bu krallıkta karıncalar iş bölümleri yapmış ve çalışarak krallığı büyütmüşler. Ama bazı karıncalar varmış ve bu karıncalar herkes çalışırken tembellik yapmaya ve çalışmaktan kaçmaya başlamışlar. Bu karıncalardan biri de  Can  mış.  Can  genç bir karıncadır ve çalışmayı hiç sevmezmiş. Bir gün canan adında bir karınca bizim tembel karıncamıza ders vermek istemiş. Diğer çalışkan karıncalara da bu durumu anlatmış ve bir karara varmışlar. Can a erzak vermemeye ve diğer karıncaların işe yetişemediğini söylemenin iyi bir fikir olduğunu bulmuşlar. Günler geçmiş Can çok acıkmış ve kendisine için yemek bulmak istemiş. Yemek arama macerasına atıldığında ise diğer karıncalar çok sevinmiş ve merakla onu izlemeye gitmişler.  Macerada tembel karıncamız  Can  yemek buldukça bu işi sevmiş ve daha fazla bulmaya başlamış. Bunu gören diğer karıncalar çok mutlu olmuş ve koşup ona yardım etmeye başlamış. Bu günden sonra da tüm karıncalar ve  Can  birlikte çal